از این چند هفتهای که خویشتن را درگیرِ نمایشهای اوشَسْتَریان(مشرقیان) کردهام برایِ یادگیریِ زبانِ پارسی بهره بردهام. از زبانِ عربی گریزانم، از رویِ بیزاریِ ذاتیام از زبانهای سامی، و از آن روی که بی زمان نهادنِ بسیار، پیشرفت در آن شدنی نیست. در سنجش با آن، زبانِ پارسی بسیار آسان است. برایِ یادگیریِ پارسی بیشینه سه هفته زمان گذاشتهام. دریغا وایتلینگ پارسی نمیداند که اگر میدانست زبانِ جهانیِ آرمانیاش را مییافت.
