دیوید نیل مکنزی، استادِ نامیِ زبانهای ایرانی، بدین جای، با روشی دانشی، نه تنها بر چند و چونِ زبانهای کردی و جایگاه و پیوندشان با دیگر زبانهای ایرانی پرتو افگنَد که ساخته‌های دروغین درباره‌ی تبار و زبانِ کردان را هم بر‌نماید.
جُستارنامگ
جُستارنامگ به دو بخش است: زبان‌پژوهی و ایرپژوهی.
اندر زبان‌پژوهی، جستارهای «دیدگاهِ انگلس درباره‌ی زبان، دبیره و ادبِ پارسی در نامه‌اش به مارکس»، «پارسی‌گویانِ باستان زبانِ خویش را چه می‌نامیده‌اند؟»، «اُستیگانِ خسرو»، «صفت و همتای پارسی‌اش»، «دیالکتیک و همتای پارسی‌اش»، «واژه‌شناسی: شیر (شاه)»، «واژه‌شناسی: اُلوَر کهن‌واژه‌ای مادی در پارسیِ کاشان»، «نودساتیریان: سخنی چند درباره‌ی واژه‌سازی و واژه‌گزینی اندر زبانِ پارسی» و «ریشه‌های زبانِ کردی» آمده است.
بخشِ ایرپژوهی نیز دربردارنده‌ی «ایران و ایرانشهر»، «چَترَنگ و نرد: همسنجیِ دو گزارش»، «ویرازگان: یک نوشته‌ی نویافته به پارسیگ» و «نگاهی به کارِ تازه‌ی رهامِ اشه بر سرودِ مروارید: چگونه پرده از رازِ زیباترین سرودِ جهان برداشته شد؟» است.
